Schrony bojowe

W pasie obrony Obrowo–Drożdzienica wybudowano wzdłuż rzeki Wytrych łącznie sześć schronów żelbetonowych. Dwa z nich (skrajne) to schrony do prowadzenia ognia dwustronnego, w systemie tradytorowym (bocznym – kiedy strzelnice skierowane są do boku, a nie w kierunku bezpośrednio atakującego przeciwnika). Pozostałe cztery to schrony do prowadzenia ognia jednostronnego, również w systemie tradytorowym – tworzą one tzw. pozycję Rytel. Budowę umocnień zachodnich granic Polski przed atakiem ze strony zachodnich sąsiadów rozpoczęto z rozkazu marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego w czerwcu 1939 roku. Linia obronna rozciągała się od Obrowa do Drożdzienicy w gminie Kęsowo. Głównymi punktami oporu było sześć bunkrów, z których pięć zachowało się w dobrym stanie do dzisiaj. Ich położenie bardzo dobrze zaplanowano, dostępu do nich broniły przeszkody naturalne: bagna, pagórki i rzeka Wytrych. Warto odnaleźć wszystkie bunkry.
Zwiedzanie najlepiej rozpocząć od bunkra nr 3. Znajduje się przy nim tablica, na której jest pokazane rozmieszczenie pozostałych obiektów. Dojście jest bardzo dobrze oznakowane.